Przystępując do oglądania Żuka porzućcie zakodowane w głowie standardy dokładności montażu auta, czy łatwości zamykania drzwi. Najlepiej przed poszukiwaniami zapoznać się z dowolnym Żukiem, aby potem nie zastanawiać się, czy na pewno z drzwiami jest wszystko w porządku, skoro trzeba porządnie nimi rąbnąć, aby się zamknęły. Rdza, która jest naturalnym zjawiskiem na karoserii, nie ma bezpośredniego wpływu na podróżowanie Żukiem ze względu na obecność solidnej ramy. Warto jednak wystrzegać się samochodów mocno przegniłych i z przerdzewiałą ramą. Miejscem, które jest szczególnie narażone na korozję, są dolne części nadwozia czyli progi, stopnie i błotniki. Ich wymiana nie jest kłopotliwa a ceny oryginalnych elementów są niskie. Nieco trudniej wygląda to w przypadku najstarszych Żuków-Smutków. Kompletacja części do odbudowy może potrwać zdecydowanie dłużej i będzie drożej. Na rynku możemy wybierać w wersjach nadwoziowych. Najdrożej zapłacimy za dobrze zachowane furgony i mikrobusy, najtaniej za wersję skrzyniową. Warto również zainteresować się Żukami ze straży pożarnej – zazwyczaj mają znikomy przebieg i były troskliwie serwisowane.

Żuk mimo że dźwiga więcej niż Warszawa, musiał zadowolić się tą samą mocą silnika. W przypadku żadnego z silników nie można mówić o dynamice ani elastyczności, jednak mocniejszy motor benzynowy (70 KM) był już w stanie zapewnić względne osiągi. Dużym plusem jest jego łatwość obsługi i dostępność części. Żuk jest świetny dla początkujących fanów klasyków – dużo można się na nim nauczyć. Niewątpliwie wadą jest zużycie paliwa dochodzące do 15 l/100 km. Użytkujący jeszcze Żuki najczęściej montują do nich najprostszą instalację LPG – to żaden wstyd. Silnik S-21 doskonale znosi jazdę na gazie. Alternatywą jest wysokoprężny silnik Andorii – przy okazji jest bardziej niezawodny. Najczęstszym problemem są awarie układu zasilania i zapłonu. Przy oględzinach warto obejrzeć silnik od spodu. Drobne wycieki to standard, powodem do niepokoju mogą być spore wycieki oleju od strony skrzyni biegów. Uszczelniacz wału wykonany jest ze sznurka! Nie jest to najlepsze rozwiązanie a w przypadku sporych wycieków wymaga rozebrania silnika. Koszt kompleksowego remontu górnozaworowej jednostki to w tej chwili wydatek rzędu 3-4 tys zł. Można jednak trafić na silniki złożone z nowych elementów już od 2 tys zł. Warto jednak kupić go od zaufanej osoby, ponieważ wiele części, które trafiało na rynek było zdecydowanie gorszej jakości. Ze względu na większą dostępność części i łatwość obsługi silnika S-21 jest on rozsądniejszym wyborem. Skrzynie biegów występowały 3 i 4-biegowe. Obie równie nieprecyzyjne i wymagające odpowiedniej techniki. Zgrzyty i szarpanie to niekoniecznie wina zużytego sprzęgła, może to być zwyczajny brak wprawy. W obu skrzyniach przełożenie najwyższego biegu jest podobne i oznacza ogromny hałas już przy 70 km/h. Tylny most jest zdecydowanie najmniej awaryjnym elementem. Jest wielce prawdopodobne, że nigdy do niego nie zajrzycie, natomiast warto skontrolować luzy na wale napędowym.

Skuteczność bębnowych hamulców jest dostateczna pod warunkiem sprawności układu. Najwięcej kłopotów jest z cieknącymi cylinderkami. Niestety nawet zmiana na nowe ze sklepu nic nie daje ponieważ ich jakość jest bardzo niska. Kłopotliwa jest również sama regulacja szczęk, także tych nowszych wyposażonych w "samoregulatory". Jedynym sposobem na skuteczniejsze hamowanie jest modyfikacja na tarcze z Lublina. Zawieszenie wymaga stałej uwagi – głównie regularnego smarowania. Mocno "zapuszczone" może okazać się droższe w remoncie niż zakup samego Żuka i w skrajnych przypadkach wynosi ponad 4 tys. zł.

Nie odkryjemy Ameryki radząc, żeby szukać egzemplarza zdrowego blacharsko i sprawnego mechanicznie. Jednak w tym przypadku nie jest to banał. Części do Żuka są wprawdzie tanie, ale koszt remontu może i tak okazać się wyższy niż różnica w cenie pomiędzy słabym a dobrym egzemplarzem. Nie warto interesować się niesprawnymi i zardzewiałymi autami po kilkaset zł, chyba, że na części. Sprawnego i gotowego do drogi w przyzwoitym stanie znajdziemy już od 7-8 tys. zł a ładnego strażaka z wyposażeniem za 10 tys. Niemal idealne Żuki, przygotowane do wypraw kosztują już znacznie więcej, co i tak często nie zwraca pełnych kosztów remontu poniesionych przez poprzedniego właściciela. Najdroższe są Żuki z początku produkcji – Kurołapy praktycznie nie występują, natomiast późniejsze Smutki zaczynają się od 3-4 tys. za stan zły aż po ponad 30 za stan bardzo dobry. Moda na PRL i coraz więcej ciekawych imprez, na które fajnie jest pojechać takim autem sprawiają, że rośnie popularność zabytkowych dostawczaków. Dlatego nie należy się spodziewać obniżki cen. Wręcz przeciwnie – będzie coraz drożej i dotyczy to także cen części. Żuk nie jest jednak klasykiem dla każdego. Jazda nim wymaga sporej siły, znajomości mechaniki oraz zaakceptowania tego, jak topornym jest autem.