Helmut Klimke po zjednoczeniu Niemiec i otwarciu granic w końcu mógł nabyć zachodni wóz. Fajny taki, nie za nowoczesny, ale nowy i pachnący, prosto z salonu.

Classicauto bawi i uczy. Wartburg 1.3 był ostatnim produkowanym w Europie samochodem osobowym z nadwoziem na ramie nośnej. Ta oczywiście kończy się przed bagażnikiem. Tak, jest rok 1991.

Dorodni ludzie nie mają lekkiego życia. Siedzi się wysoko, dlatego niestety głowa w kapeluszu podtrzymuje sufit.

Na wyposażeniu powinna być jakaś lampka kontrolna załączenia biegu, ponieważ dźwignia pozbawiona jest jakiegokolwiek oporu i trudno się zorientować, czy "to już".

Wartburg zawieszony jest miękko, co jest profitem na podziurawionych drogach. Konstrukcja zniesie wiele, również jazdę na pełnej bombie po kocich łbach.

O, tutaj! Koło ustawione pionowo przy ścianie bagażnika jest łatwo dostępne, nie trzeba zatem wzywać ADAC na ratunek.

Ależ oczywiście, że wszystko się zmieści, gaśnica i apteczka także. Wszak to porządny niemiecki samochód.

Układ hamulcowy pozbawiony jest wspomagania i wymaga dużego przyzwyczajenia. Sama skuteczność jest przyzwoita, gorzej z łatwością wyczucia, kiedy zacząć i jak mocno wcisnąć.

Licencyjny silnik Volkswagena nie pasował w żadną stronę, dlatego w końcu wciśnięto go w poprzek i szybko zatrzaśnięto maskę, aby nie wyskoczył. Przez to serwis jest nieco utrudniony, ale oleju przez słomkę wlewać nie trzeba.

Helga dzwoniła, że jest sama w domu. Udało mi się przeżyć i nie wydachować Wartburga, ale postawienie go na trzech kołach nie należy do trudnych. Dojechałem umordowany.

Serwis żarówek nie sprawia kłopotu i jest nieskomplikowany, zarówno z przodu, jak i z tyłu. Widać, że to zachodni wóz.

Kapelusz jest elastyczny, kask niestety nie, dlatego osoby wysokiego wzrostu powinny unikać startowania Wartburgiem wyczynowo, bo dostaną skoliozy.

Średnica zawracania jest przyzwoita, niestety możliwości ograniczają wysoko położony środek ciężkości i badziewne przeguby napędowe.

Zamykanego schowka niestety brak, jest za to półka. Na jakieś podręczne bibeloty powinno wystarczyć.

Pierwsi na światłach raczej nie będziemy, ale da się zbytnio nie odstawać od ruchu ulicznego. Generalnie emocje jak na grzybach.

Bagażnik ma ponad 500 litrów pojemności, niestety trudno je efektywnie wykorzystać. Kubatura jest nieregularna, krawędź załadunku wysoko, a do tego łatwo złożyć samochód na pół.

Pod bagażnikiem nie ma już ramy nośnej, zatem trzeba uważać z przewożeniem ciężkich gabarytów. Albo żywych zwierząt. Albo…

Krysia się nie odwróciła. No, ojciec, to żeś kupił samochód. Było brać jakiegoś używanego Opla albo Volkswagena, byłby nowocześniejszy. A tak jest skansen, który wygląda pseudonowocześnie i raczej nie wzbudza tym większej sympatii.

W bloku wschodnim czas płynie wolniej, stąd po konfrontacji Wschodu z Zachodem okazało się, że ten pierwszy wylądował z twarzą w sałatce. Ale zegarek niczego sobie.

Sztuka kadrowania. Na tym ujęciu widać stylowe radio, natomiast gdyby oddalić obiektyw, zobaczylibyśmy okropnie wykonaną deskę rozdzielczą. Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal.