Porsche 402 z 1949 r., zwane VW Kleinwagen, czyli praprzodek Typu 4. To jedna z pierwszych koncepcji samonośnego nadwozia opracowana przez samego Ferdynanda Porsche.

Porsche 672 (1955) to kolejny z serii prototypów samonośnego nadwozia. W tym wypadku za napęd służył dwucylindrowy bokser.

Prace nad nowym modelem ciągle prowadziło Porsche. Model 675 (rocznik ‘57) był jednym z ostatnich, które powstały przed przejęciem projektu przez Volkswagena.

Porsche 728 (1957) był najdoskonalszym z prototypów przedstawionych Volkswagenowi przez Porsche. Od tej pory dalsze prace nad samonośnym nadwoziem prowadzone były w Wolfsburgu.

Volkswagen EA 53/4 był interpretacją Porsche 728 dokonaną przez inżynierów Volkswagena.

EA 142, praktycznie finalna wersja Typu 4 opracowana przez Pininfarinę.

Bliski realizacji i produkcji był też projekt EA 158.

Mocno przeszklona kabina zapewnia świetną widoczność, a pudełkowate nadwozie sporą przestrzeń bagażową.

Liczne kratki wentylacyjne w tylnej części nadwozia gwarantują, że chłodzony powietrzem bokser nie przegrzewał się niezależnie od tego, pod jaką szerokością geograficzną był użytkowany.

Znaczek Formula Vee miał magiczną moc – nie dodawał koni mechanicznych, ale skutecznie poprawiał samopoczucie właściciela.

Panel sterowania temperaturą. W tym egzemplarzu oprócz spalinowej nagrzewnicy znajdziemy też akcesoryjną klimatyzację.

Trzybiegowy automat był ukłonem w stronę amerykańskiego klienta. W prospektach reklamowych zestawiano Typ 4 z wielkimi amerykańskimi krążownikami, sugerując, że te auta są dla siebie konkurencją.

Gdyby nie drewniany fornir na desce, to ciężko byłoby napisać cokolwiek ciekawego o wnętrzu Typu 4.

Tak się powinno projektować bagażniki – wielkie, foremne i z płaską podłogą.

Typ 4 z pierwszego roku produkcji, Volkswagen Brasilia (wyglądający jak zmniejszony 412) i wykorzystujący mechanikę 411/412 brazylijski VW SP2.

Podwójne przednie lampy pojawiły się jeszcze w VW 411, zaledwie rok od debiutu auta.

Podstawową przestrzeń bagażową w Typie 4 stanowił przedni bagażnik o pojemności 400 litrów. Tylny bagażnik w fastbacku miał symboliczne 150 litrów. W wypadku kombi proporcje się odwróciły – za tylną kanapą była przestrzeń o imponującej pojemności 680 litrów.

Przód podobny do niczego. Projektowi VW nie można odmówić oryginalności.

Akcesoryjna kierownica Formula Vee do dzisiaj jest bardzo pożądanym dodatkiem do klasycznych Volkswagenów.

Silnik był cienki jak naleśnik. Jego wysokość nie przekraczała 50 cm, dzięki czemu udało się go zgrabnie schować pod podłogą bagażnika.

Ponad 1000 litrów pojemności obu kufrów sprawia, że bagażnik dachowy jest rzadko wykorzystywany.

Spalinowa nagrzewnica jest zabudowana nad skrzynią biegów. Aby się do niej dostać, należy… zdemontować układ napędowy.

Kontrolka niezapiętych pasów to ukłon w kierunku amerykańskich wymogów bezpieczeństwa.

Typ 4 to jeden z najbardziej niedocenianych Volkswagenów, zarówno w czasach produkcji jak i teraz.

Katalog z akcesoriami Formula Vee zawierał mnóstwo pozycji i pozwalał na szeroką personalizację auta: od naklejek, poprzez chromowane dokładki, kierownice, lewarki, dywaniki… Trzeba przyznać, że wiele z tych elementów jest cudownie kiczowatych.

Są szerokie i wygodne fotele, spore nadwozie i ogromny bagażnik, a przestrzeń w kabinie jest mniejsza, niż mogłoby się wydawać.

Charakterystyczne przetłoczenia tylnej części nadwozia i poziome tylne lampy przywodzą na myśl inny niemiecki samochód – Wartburga 353 Tourist.

Porsche 534 z 1952 r. miał świetne osiągi. Nazywano go "małym samochodem sportowym".

Makieta modelu 728 (na jednym z poprzednich zdjęć możecie go zobaczyć w wersji jeżdżącej).

Sfotografowane w 1958 r.: VW Typ 60 (znany jako Typ 1), Porsche 728 i 726 fastback oraz sedan.