Czy koło można wynaleźć na nowo? W CX-ach Francuzi udowodnili, że tak.

Układ napędowy to stary znajomy z Citroëna DS. Żeliwny blok sinika z popychaczowym rozrządem ma więcej wspólnego z przedwojennymi autami niż nowoczesnością. Do tego dołożono turbo Garretta, które podawało 0,7 bara, generując blisko 300 Nm i 170 KM.

"CX 25 GTi Turbo 2" wcale nie jest najdłuższym oznaczeniem wariantu, jakie występowało w tym aucie.

CX przygotowuje się do startu. Aby się spieszyć, najpierw trzeba poczekać. Procedura uruchamiania wymaga czasu, ale na tym polega urok tego wozu.

Zaczyna się od wpisania kodu na numerycznej klawiaturze immobilizera. Podobno w środowisku naturalnym nie występuje niepołamana klapka, która zasłania te klawisze.

Ogromny tylny spojler to wyposażenie standardowe modelu turbo. Żaluzja (oraz podwójne reflektory) to gadżety z epoki od Morette.

Tym klientom, którzy zamiast z przodu woleli podróżować na tylnej kanapie, zaoferowano model CX Prestige o wydłużonym rozstawie osi. Jego wariant z silnikiem diesla ochrzczono Limousine. Najwyraźniej klekot był za mało prestiżowy, by zachować nazwę.

Citroën CX w naszym lokalnym Centrum Pompidou, które znajduje się na Żeraniu.

Większość francuskich kierowców znała CX-a Turbo tylko z tej strony.

Dodatkowy wlot na masce dostarczał chłodne powietrze do rozgrzanego silnika.

Sprawca zamieszania w CX-ie Turbo, czyli Garrett T03. Jego wielkość sprawia, że przez długi czas nie dzieje się nic. Ale gdy dziać się zaczyna, lepiej mocno się trzymać!

W przedliftowej wersji zegary wyglądały jak żywcem wyjęte z kiczowatych filmów SF z lat 60. W polifcie znalazły się całkiem zwykłe wskaźniki.

Jasne, pełne plastikowe zderzaki i podwójne, ciemne reflektory. W latach 80. styl GTi rządził się swoimi prawami.

Fotele są tak wygodne, na jakie wyglądają. Zagłówki to mistrzostwo świata! Nic dziwnego, że Air France traktowała CX-a jako naziemny odpowiednik Concorde’a.

Drzwi blokuje się eleganckim pokrętłem, a nie wystającymi z boczków patyczkami.

Lampka do czytania mapy zlokalizowana w nogach pasażera. Wygląda jak policyjny mikrofon.

W kosmicznym wnętrzu znalazła się przestrzeń na całkiem klasyczne przyciski od sterowania klimatyzacją.

Nie szło upchnąć tu silnika większego niż czterocylindrówka. Na dodatek trzeba było pochylić motor do przodu 30 stopni, by domknąć maskę.

Centralny zamek sterowany na podczerwień i kluczyk, który wygląda zaskakująco zwyczajnie jak na wóz, do odpalania którego służy.

Po blisko 50 latach nie wymyślono niczego lepszego. Komfort pracy zawieszenia hydropneumatycznych Citroënów jest niedościgniony nawet dla dzisiejszych wozów.

Wszystkie przełączniki zgrupowano wokół kierownicy na panelu w kształcie croissanta. Chwila moment, a ich obsługa wydaje się prosta niczym bagietka!

CX był długi, więc żeby się nie łamał, posiadał coś w rodzaju pomocniczej ramy. Dzięki temu był jednym z najbezpieczniejszych aut swoich czasów. Po uderzeniu pod kątem 45 stopni w betonową przeszkodę otwierały się wszystkie drzwi, choć przepisy wymagały, by otwierały się tylko jedne.

ABS był standardowym wyposażeniem Turbo 2. Zblokowanie kół w aucie z DIRAVI nie było trudne, więc ABS miał pełne ręce roboty.