RX-7 SA/FB pochodzi z czasów, gdy japońskie auta znikały w oczach z powodu… korozji. Jak jest w tym przypadku? Nie tak źle, chociaż jest kilka miejsc, na które trzeba zwrócić szczególną uwagę przy oględzinach. Newralgiczne punkty znajdują się pod schowkami za oparciami foteli (FB), oraz w dolnej części prawego tylnego błotnika. Woda przedostaje się przez sparciałe uszczelki anteny oraz tylnych lamp. W czasie oględzin rekomendowane jest wyjęcie tylnych świateł i dokonanie inspekcji wnętrz błotników przy pomocy latarki. Poza tym rdzewieć może tylna część nadwozia wokół klapy bagażnika oraz pasa pod lampami. Metalowe zderzaki w SA rzadko kiedy nie wymagają regeneracji. Warto rzucić okiem na stan punktów mocowania tylnego zawieszenia oraz podstawki akumulatora. Samochody pochodzące z ciepłych rejonów USA mogą nie mieć rdzy, ale i tak będą wymagały malowania z powodu wypalonego słońcem lakieru. Słońce i wysokie temperatury źle wpływają też na kondycję górnej części kokpitu. Dostępność elementów wnętrza jest kiepska. Sytuację komplikuje fakt, że były różne wersje kolorystyki tapicerki, w zależności od poziomu wyposażenia i rynku przeznaczenia auta. Bogate wyposażenie to zaleta wielu egzemplarzy. Ważne, by po latach było sprawne. Niedziałająca klimatyzacja może oznaczać konieczność naprawy lub dorobienia np. chłodnicy, która jest niedostępna jako nowa część. Przy okazji trzeba będzie przerobić układ z czynnika R12 na R134a.

Do zalet silnika z tłokiem obrotowym zaliczamy praktycznie bezwibracyjną pracę i łatwość wkręcania się na obroty. To cechy pożądane w aucie sportowym. Prawidłowo eksploatowany silnik Wankla w teorii powinien wytrzymać ponad 200 tys. km bez potrzeby remontu. Jest on jednak bardzo wrażliwy na niewłaściwą eksploatację, dlatego teoria nie zawsze sprawdza się w praktyce. Wielu użytkowników musiało zmierzyć się z naprawą już przy ok. 50 tys. km. Do podstawowych i obowiązkowych czynności zaliczamy regularne pilnowanie poziomu oleju i niestosowanie żadnych dodatków uszlachetniających środek smarny. Sam olej warto wymieniać częściej niż co 10 tys. km. Poza tym nie wolno gasić nienagrzanego silnika, a przed dynamiczną jazdą trzeba pozwolić mu się porządnie rozgrzać. Ma to związek z tym, że niedogrzany silnik dostaje duże ilości paliwa, których nie jest w stanie spalić, a resztki niespalonej benzyny zalewają świece. Jeżeli "przepalamy" auto w czasie dłuższego postoju, poczekajmy, aż jednostka osiągnie temperaturę roboczą. Ważne, by przy oględzinach sprawdzić łatwość rozruchu na zimno i na ciepło, a także to, czy z rury wydechowej nie wydobywają się kłęby dymu. Jeżeli jest to możliwe, to należy sprawdzić kompresję, ale należy pamiętać, że wymaga to posiadania specjalnego przyrządu, który podłącza się w miejsce górnej świecy. Kolejna rzecz to uszczelnienia. Niepokój powinny budzić jakiekolwiek wycieki widoczne z zewnątrz. Mogą one świadczyć o konieczności wymiany uszczelek między cylindrami. Zużywają się też zewnętrzne uszczelnienia rotora (tzw. apexy). Szczególną uwagę trzeba poświęcić układowi chłodzenia. Z racji tego, że silnik Wankla generuje dużo ciepła, cały system musi być w idealnym stanie. Niedopuszczalne jest jakiekolwiek pogarszanie przepływu powietrza, np. poprzez zmienianie zamocowania przedniej tablicy rejestracyjnej w sposób taki, który mógłby blokować fabryczne wloty. Nie należy bać się kręcić porządnie rozgrzanego silnika pod czerwone pole obrotomierza. To właśnie w górnych rejestrach obrotów czuje się on najlepiej. Dodatkową zaletą jest samooczyszczanie się z nagaru. Osoba planująca zakup RX-7 musi nastawić się na relatywnie wysokie zużycie paliwa – nawet 17-18 l/100 km w czasie dynamicznej jazdy. W generacji SA/FB stosowano cztero- oraz pięciobiegowe skrzynie manualne oraz trzybiegowe automatyczne. Te ostatnie lepiej sobie odpuścić. Znacznie więcej frajdy z jazdy dostarczy manual, który pracuje doskonale.

RX-7 SA/FB to najlżejsza generacja tego modelu. Masa własna wynosząca niewiele ponad tonę i rozkład obciążenia po 50% na przednią i tylną oś są gwarancją radości z jazdy po krętej drodze. Zawieszenie przednie oparte jest o klasyczne kolumny MacPhersona, z tyłu zaś mamy sztywny most z czterema wahaczami wzdłużnymi i drążkiem Watta, który ma zwiększać stabilność poprzeczną. W układzie hamulcowym można spotkać cztery tarcze (głównie wersje europejskie) lub układ mieszany z bębnami na tylnej osi. Chociaż standardowe hamulce w tym lekkim aucie sprawują się nieźle, to wielu użytkowników wymieniło elementy układu na tuningowe lub sportowe. Podczas oględzin podwozia obowiązkowo trzeba sprawdzić kondycję układu wydechowego. Fabryczny wydech w dzisiejszych czasach to rarytas. Wiele aut ma układ wymieniony na sportowy zamiennik, który wydatnie podkreśla charakterystyczny dźwięk silnika.