Autorem nazwy Caro był Jarosław Dubaniewicz, ówczesny szef działu reklamy FSO, a dzisiaj znany lektor filmowy. Jak wspomina – "Obudziłem się i stwierdziłem: »ma się nazywać Caro!«".

Pakiet Orciari dostępny był w wersji lakierowanej oraz czarnej.

Nad modernizacją Poloneza pracowali m.in. Jan Politowski, Cezary Nawrot, Antoni Kasznicki i Zbigniew Kowalczyk.

Silnik Rovera nie czynił z Poloneza szybkiego auta, ale za to gwarantował, że nie będzie najwolniejsze.

Do obsługi Poloneza potrzeba było kilku kluczyków. Do tego pilot do alarmu i obowiązkowy breloczek.

Aż do 1993 r. właściciele Polonezów nie wiedzieli, że auto może mieć centralne kratki wentylacyjne.

Caro Orciari idące pełnym ogniem. Nie próbujcie tego robić sami. Do wykonania tego zdjęcia zatrudniliśmy kaskadera.

Rover, Orciari i Polonez – takie połączenie to Święty Graal każdego fana FSO. Czerwone napisy na czarnym tle miały status podobny do literki "M" na BMW.

Z tej perspektywy kierowcy testowi FSO oglądali Warszawę. Zaraz obok miejsca, gdzie powstało to zdjęcie, znajdował się fabryczny tor testowy.

Nowy typ deski rozdzielczej był na pewno bardziej funkcjonalny. Jednak pominięto takie aspekty, jak ergonomia czy jakość, o estetyce nie wspominając.

W teorii wszystkie Caro otrzymywały białe kierunkowskazy. W praktyce było różnie.

Magia inflacji. Dzisiaj ci, którzy dbali o swojego Poloneza i zachowali go w idealnym stanie, po wielu latach mogą go sprzedać za podobną kwotę, za jaką go kupili.

Minimalnymi środkami stworzono pozory nowego modelu. Największa w tym zasługa zmodernizowanego pasa przedniego.

Elektryczne szyby często były montowane przez właścicieli poza fabryką jako dodatek podnoszący prestiż auta.

Akcesoryjna blenda polskiej firmy Heko była świetnym uzupełnieniem włoskiego pakietu Orciari.

Prace nad nowym modelem rozpoczęto w latach 80. Za finalny projekt zmodernizowanego nadwozia odpowiadali inżynierowie Kasznicki i Kowalczyk.

Wystający z deski lewarek był najbardziej charakterystycznym elementem wnętrza Poloneza.

Gdy spojrzymy na to, jak nieudolnie swoje auta odświeżali inni postkomunistyczni producenci, modernizacja Poloneza okazuje się bardzo udanym zabiegiem.

O tym, że archaiczny fiatowski silnik nie nadaje się do napędu Poloneza, wspominano już w chwili prezentacji Borewicza w 1978 r. Inżynierowie robili, co mogli, aby wiekowy napęd był zgodny z normami ekologicznymi i oczekiwaniami klientów.

Heko do dzisiaj chwali się, że jest rdzennie polską firmą z całkowicie krajowym kapitałem. Amerykańska flaga tylko to potwierdza.

Literka "i" oznaczała, że to jest ten wzmocniony. W praktyce silnik z wtryskiem wyposażony był w katalizator, a przez to miał mniejszą moc niż gaźnikowe odmiany.

Pamiętacie, że po upadku Daewoo wznowiono produkcję samochodów pod marką FSO?

Montując pakiet Orciari, trzeba było wymienić halogen; te standardowe miały inne rozmiary.

Prymitywny zbiornik płynu do spryskiwaczy wskazuje na wiek konstrukcji.

Do czasu pojawienia się Caro kolejne modele FSO oznaczano enigmatycznym skrótem MR wraz z kolejnym rokiem. Dubaniewicz do dzisiaj uważa wymyślenie tej nazwy za swój największy sukces.

Chciałoby się rzec: jaki Manhattan, taki muscle car.

Wolne miejsca na konsoli obok lewarka mogły zapełnić przełączniki od wyposażenia dodatkowego. W praktyce w większości Polonezów były puste.

Nikt nie wierzył, że FSO poradzi sobie w warunkach gospodarki wolnorynkowej. Ku zaskoczeniu wielu, stało się zupełnie inaczej.

Polonez od zawsze był związany z Warszawą. Czy czerwono-żółta kolorystka to odniesienie do flagi stolicy?

Po wyposażeniu w katalizator Polonez zaczął spełniać podstawowe normy ekologiczne.

Pakiet spojlerów dla Poloneza był mało znaczącym epizodem dla Orciari. Jednak projekty dla większych graczy były równie "spójnie stylistycznie".

Począwszy od modernizacji w 1993 r., Caro ma szerzej rozstawione koła. Miało to wpływ nie tylko na trakcję, ale też na wygląd.

Fabryczna blokada skrzyni biegów nie powstrzymywała złodziei. Polonez był najchętniej kradzionym autem w Polsce.

Optymalizacja kosztów. Zamiast opracować nowe zderzaki, wybrano pakiet Orciari dokładany do istniejących plastików.

Oto jedno z najmniej oczywistych rozwiązań pod maską Poloneza Caro z silnikiem 1.6, czyli termostat umieszczony w układzie dolotowym.

Całkowicie nowy wzór wskaźników był zdecydowanie najmocniejszym i najbardziej estetycznym elementem zmodernizowanej deski rozdzielczej.

Nazwę Caro początkowo darzono niechęcią. Dyrektor Tyszkiewicz argumentował, że kojarzy się jednoznacznie z czymś kosztownym i ekskluzywnym, czyli odwrotnością tego, czym był Polonez.

Ostateczny prototyp Caro posiadał przednie lampy od Peugeota 405. Czy tak miało być, czy wynikało to braku dostępności rodzimego produktu – nie wiadomo.

Fabryka sugerowała, że Polonez jest lepszy, niż myślisz. Biorąc pod uwagę finalną jakość produktu, to co o nim myślisz?