…a nie, zaraz. Przecież silnik też jest z tyłu. Dobra, trudno, ludzie coś wymyślą i jakoś sobie poradzą. Potrzeba matką wynalazków.

Zauważalna różnica w wysokości między przodem i tyłem jest spowodowana tym, że wszystkie elementy "robiące masę" znajdują się w okolicach tylnej osi.

Skoda to osobliwe auto, bogate w specyficzne smaczki. Pomimo jego spokojnego, wręcz flegmatycznego usposobienia jest bardziej wyraziste od licencyjnych Fiatów ze Wschodu.

Koło zapasowe umieszczono pod podłogą bagażnika, czyli z przodu. Dostęp jest dobry, a poza tym to kilka kilogramów więcej dociążających front.

Praca jest bardzo neutralna, trudno powiedzieć cokolwiek złego, ale też i dobrego. Dźwignia pracuje normalnie, biegi wchodzą normalnie, wszystko jest… normalne.

Silnik jest mały, zatem miejsca w komorze na przeprowadzanie napraw jest dużo. Większość najczęściej dotykanych elementów jest na wierzchu, chociaż wzdłużnie ustawiony motor i krótki otwór pokrywy to przeciętne połączenie.

"Demoludy" były konstruowane z myślą o jeździe po dziurawych drogach, Skoda nie jest wyjątkiem, dlatego dominują miękkość i komfort kosztem sztywności w zakrętach.

Hamulce zaskakująco skutecznie zatrzymują jadący samochód. Osobliwym zjawiskiem jest, że przy maksymalnym przeciążeniu prześwit z przodu i z tyłu jest taki sam. Ach, ten wspaniały rozkład masy.

Mimo samonośnego nadwozia siedzi się dosyć wysoko, ale miejsca nad głową wystarczy. Kapelusz powinien znajdować się na liście obowiązkowego wyposażenia tej wersji.

Aby zmienić żarówkę z przodu, należy dostać się do niej od zewnątrz przez reflektor. Z tyłu dostęp do oprawek jest o wiele lepszy. Uwaga, aby nie zaplątać się w spaghetti z kabli.

Škoda 105 to żółw, ale swego czasu w mocniejszych wersjach to był ogarnięty wóz rajdowy. Głowa w kasku pasuje.

Napęd na tylne koła i stosunkowo długi przedni zwis robi ze Skody przyzwoicie zwrotny automobil. Średnica zawracania na poziomie 10 metrów robi sens.

Nic nadzwyczajnego. Całkiem pojemny schowek znajduje się po prawej stronie tablicy przyrządów, ma dosyć niewygodnie działający przesuwany zatrzask. Tyle.

Warczy, ryczy, trzeszczy, tylko nie za bardzo jedzie. Nuda jak na polskim filmie. Nawet porządne duszenie pedału przepustnicy niewiele tutaj zmienia.

Przedni bagażnik ma 280 litrów i jest to poziom co najwyżej miejskiego samochodu. Za tylną kanapą znajduje się drugi, o objętości 120 litrów. Zsumowane są nawet sensowne.

Idea "wszystko z tyłu" znacznie lepiej koreluje z długą prostą. Sprawne pokonanie slalomu wymaga umiejętnego przenoszenia obciążenia z tyłu na przód, podsterowność to trudny przeciwnik.

Gadżety gadżetami, ale w trudnych warunkach pogodowych też trzeba sobie poradzić. Proste rozwiązania zawsze są niezawodne. W satelitach mogą się poprzecierać kabelki, a korba się nie zepsuje.

W nowym modelu zbiornik paliwa przeniesiemy do tyłu dla bezpieczeństwa oraz lepszego wyważenia…

Krysia się odwróciła. Z wyglądu Skoda jest ładnym i smukłym samochodem. Występowała głównie w wyróżniających się kolorach, dlatego na tle "niepolakierowanych" samochodów wyraźnie rzuca się w oczy.