Jeden ze znajomych narzekał, że w Classicauto mało pojawia się włoskich samochodów. Proszę, oto on – BMW M1! Jak to? Przecież to BMW, jest niemieckie – powiecie. Zaraz wytłumaczę, o co chodzi. W dawnych czasach wszyscy chcieli budować auta nie tylko mocne i piękne, ale i obdarzone tym duchem, którego miały włoskie maszyny sportowe czy granturismo. Mercedesa 300 SL ktoś mądrze nazwał "najbardziej włoskim niemieckim autem lat 50." Porsche 911 jako jedno z pierwszych pokazało, że można oderwać się od włoskich wzorców i stworzyć coś własnego. To jednak nie osłabiało siły przyciągania Włochów. Ich ducha miał np. Jensen Interceptor, Lotus Esprit czy De Lorean. Niemcom zdarzyło się w latach 70. stworzyć auta wedle najlepszej szkoły z południa Europy. I zdarzyło się, że wyszło beznadziejnie, choć wszystko wskazywało, że musi się udać – taki był Bitter CD. Zdarzyło się też, że wyszło wyśmienicie, choć wszystko wskazywało, że to się udać nie może. Takie było BMW M1.