W tej kategorii mieszczą się wszystkie modele aut wprowadzone do sprzedaży przed 31 grudnia 1985 r. bez względu na rok produkcji oraz wszystkie modele wyprodukowane w krajach byłego bloku wschodniego wprowadzone do sprzedaży przed 31 grudnia 1991 r., a także wszystkie Polonezy. Nie mogą mieć jednak modyfikacji, które miały przystosować do sportu kosztem oryginalności. Do najbardziej konkurencyjnych modeli w tej grupie będą należeć m.in. Porsche 924/944 – jako świetne w prowadzeniu klasyki ze stajni tej marki. Stanowią niedrogą bazę niebanalnego auta na tor: 924 do klasy do 2000 cm3, a 944 – powyżej. Bez problemu znajdziecie stosunkowo sporo części pozwalających przygotować ten model na tor, choć – jak to bywa w przypadku Porsche – ceny potrafią zaskoczyć. 924 można znaleźć już za niespełna 10 000 zł, a 944 startują z pułapu ponad 15 000 zł. Egzemplarze w świetnej kondycji potrafią jednak kosztować nawet ponad 50 000 zł. Spośród innych modeli z potencjałem Paweł Wysocki z Classicauto Cup wymienia BMW 2002, E21 i wczesne E30. Do niedawna były bardzo popularne na torach, teraz już coraz rzadziej się je spotyka. Dziś ceny tych modeli idą mocno w górę, ale nadal stanowią one świetną bazę do dalszych modyfikacji. Dobrze przygotowane sztuki BMW to czołówka grupy Oldtimer. W przypadku 2002 trudno jednak znaleźć auta za mniej niż 50 000 zł. Trochę tańsze są E21 – od 17 000–18 000 zł. Najbardziej przystępne E30 w stanie do jazdy da się znaleźć już w okolicach 12 000 zł. Ceny aut w idealnym stanie potrafią być naturalnie nawet kilkukrotnie wyższe.

Ciekawą alternatywą dla fanów polskiej motoryzacji jest też Fiat 126p. Najtańsze, choć wymagające trochę uwagi egzemplarze można kupić za 7000–8000 zł.

Ta kategoria obejmuje modele aut wprowadzone do sprzedaży do 31 grudnia 1985 r., w których dopuszczone są modyfikacje do motosportu w miarę możliwości przygotowane zgodnie z historią. Oznacza to m.in., że jednostka napędowa musi pochodzić z gamy silników danej marki montowanych oryginalnie w konkretnej generacji nadwozia, a w zawieszeniu niedozwolona jest zmiana lokalizacji punktów mocowania. Koła nie mogą wystawać poza obrys samochodu. Zaleca się też, aby barwy nadwozia nawiązywały do historycznie stosowanych w produkcji seryjnej lub motosporcie. Koszt przygotowania auta do wyścigów zaczyna się tak naprawdę już od około 1000 zł, ale górna granica zależy tylko od fantazji i dostępnego budżetu. Przykładowe ceny: kubełkowe fotele można mieć już za 2000–3000 zł, hydrauliczny hamulec ręczny – od 450 zł, główny włącznik prądu – od ok. 200 zł, a najtańszą klatkę bezpieczeństwa da się kupić za ok. 2000 zł.

Wśród najbardziej konkurencyjnych modeli w tej grupie znajdziemy m.in. Fiata 126p, który stanowi doskonałą bazę do przeróbek. Ciekawą propozycją są też Mini Coopery – w Wielkiej Brytanii można kupić wszystko do przygotowania tego modelu na tor. Na bazę trzeba jednak wydać minimum 20 000 zł.

W rywalizacji w tej kategorii mogą wziąć udział modele wprowadzone do sprzedaży od 1 stycznia 1986 r. do 31 grudnia 1995 r. bez względu na rok produkcji. Dopuszcza się w nich modyfikacje, które nie są widoczne i mają na celu tylko zwiększenie trwałości i niezawodności. Oznacza to, że nie można np. montować kłowych skrzyń biegów ani podzespołów innych marek, z nadwozia usuwać seryjnych elementów lub szyb ani też montować nieoryginalnych spoilerów lub zastępować je lżejszymi odpowiednikami. Nie wolno także usuwać oryginalnych elementów wyposażenia w celu obniżenia masy auta.

W tej grupie w ocenie Pawła Wysockiego najbardziej konkurencyjne mogą być Toyoty MR2 z silnikami 2.0. Egzemplarze z końca pierwszej połowy lat. 90 znajdziecie za ok. 30 000 zł, ale zdarzają się i takie wyceniane na grubo ponad 100 000 zł. W poprzednich sezonach dobrze radziły sobie też BMW E30 is – zarówno wersje standardowe, jak i te po przeróbkach w kategorii Youngtimer Sport. Ten model jest już stosunkowo drogi – ceny startują od ok. 40 000 zł. Z tańszych propozycji zostają Fiaty CC Sporting (w ofertach rynkowych od ok. 9000 zł) i Coupé (od ok. 12 000 zł) oraz VW Golfy II (od ok. 2000 zł) i III (od ok. 2500 zł).

Ta grupa obejmuje modele aut wprowadzone do sprzedaży od 1 stycznia 1986 r. do 31 grudnia 1995 r. bez względu na rok produkcji. Obowiązują tu podobne regulacje dotyczące modyfikacji jak w przypadku oldtimerów. Auta z największym potencjałem częściowo pokrywają się z wymienionymi w kategorii Youngtimer Classic, bo wszystkie stanowią doskonałe bazy do modyfikacji, a zwłaszcza BMW E30 is, do którego jest mnóstwo części, wielu tunerów ma też gigantyczne doświadczenie w przeróbkach tego modelu. Podobnie jest w przypadku BMW E36 w wersjach 325/328 (od ok. 15 000 zł) – to jedno z tańszych aut do zabaw na torze. W każdym razie odpowiednio przygotowane samochody w sprawnych rękach mogą powalczyć o najwyższe stopnie podium. Na uwagę zasługuje też Toyota Celica GT 6. generacji, choć akurat tu ceny egzemplarza na bazę startują z pułapu 30 000 zł i więcej. Tańszą alternatywą może być natomiast Opel Astra GSi (od ok. 10 000 zł), bardzo wdzięczne i niegdyś popularne auto w imprezach motosportowych, z dużą dostępnością części i podatnością na modyfikacje, a także Hondy Civic i CRX – jedne z popularniejszych obok BMW aut do ścigania się na torze. Ich atutami są silniki 1.6 oraz ogromna liczba części do przeróbek. Civica do jazdy da się kupić za ok. 5000–6000 zł, a CRX-a – od ok. 9000–10 000 zł.

W tej kategorii klasyfikowane są modele wprowadzone do sprzedaży między 1 stycznia 1996 r. a 31 grudnia 2005 r. bez względu na rok produkcji. Faworytami według organizatora CA Cup są tu m.in. Honda Civic Type-R model EP3 (od ok. 30 000 zł) – bardzo szybka, a ogrom części do modyfikacji pozwala stworzyć typowo wyścigowy wóz; BMW E46 – wersje 325, 328 (od ok. 10 000–11 000 zł), mocna, 231-konna 330 (od 15 000 zł) czy M3. Ta ostatnia to najdroższa opcja – ceny już przekraczają 200 000 zł – ale seryjnie stworzona do jazdy po torze. Subaru Impreza GC – kiedyś tania baza, dziś poszukiwane i coraz droższe. Ceny raczej powyżej 30 000 zł, ale to świetny i bardzo szybki samochód z silnikiem turbo i napędem 4x4. Warto polecić też Mazdę MX-5, dającą dużo frajdy z jazdy z uwagi na tylny napęd, czy wdzięczne i szybkie francuskie hot hatche, takie jak Citroën Saxo VTS oraz Peugeot 106 S16/GTi – bliźniacze konstrukcje, tanie i konkurencyjne w swojej klasie pojemności.

W tej grupie znajdziecie modele wprowadzone do sprzedaży po 1 stycznia 2006 r. (bez górnej granicy) oraz samochody wprowadzone do sprzedaży przed tą datą, w których zakres przeróbek nie spełnia wymogów technicznych dla kategorii Classic oraz Sport. Do najbardziej konkurencyjnych Paweł Wysocki zalicza tu Lotusa Elise – rewelacyjne auto stworzone na tor, seryjnie bardzo szybkie i lekkie – a najczęstszą modyfikacją jest w nim wymiana silnika na 2000 cm3 Hondy. Nie sposób pominąć także Mitsubishi Lancera Evolution w odsłonach VIII, IX i X, bo to jedne z najszybszych aut w całym Classicauto Cup, czy Toyoty GR Yaris, która kiedyś stanie się pełnoprawnym klasykiem. Duży potencjał na czołowe miejsca mają też wszelkiego rodzaju zmodyfikowane BMW E30 czy E36 z silnikami ze wcześniejszych modeli tej marki. Dobrą zabawę na torze zapewnić mogą również: Hyundai i30, Renault Clio IV Sport i Megane R.S., Subaru Impreza STi, Porsche 911, Ford Mustang GT oraz Mazda MX-5.

Pierwotna wersja tego artykułu ukazała się w "Clasicauto" nr 210/2024