Najpopularniejsze wersje 200 Kompressor i 230 Kompressor są równocześnie tymi najbardziej godnymi polecenia. Obie jednostki pochodzą z rodziny M111. Szczególnie mocniejszy silnik zapewnia satysfakcjonujące osiągi (0-100 km/h w 7,2 s), zużywając przy tym mniej paliwa niż wersja V6, która jest niewiele szybsza. Większość egzemplarzy "dwieścietrzydziestki" wyposażono w 5-stopniowy automat. O ile wymieniano w nim olej (najlepiej co 50-60 tys. km), nie powinien sprawiać większych problemów. Typowe usterki? Przede wszystkim wycieki oleju z nastawnika faz rozrządu. Długotrwale cieknący olej może w konsekwencji uszkodzić wiązkę elektryczną. Zdarzają się też usterki przepływomierza, objawiające się nierówną pracą i świecącą kontrolką "check engine". Kompresor wytrzymuje ok. 100-150 tys. km, ale da się go łatwo regenerować (koszt ok. kilkuset złotych). Silniki doładowane są chętnie modyfikowane przez użytkowników. Częstym zabiegiem jest wymiana koła napędu sprężarki na mniejsze. Przy zakupie auta po tuningu zalecamy podwójną ostrożność. Najsłabsze silniki wolnossące z SLK 200 zapewniają przeciętne osiągi, a ich zużycie paliwa jest podobne do odmian doładowanych. Zadbanego egzemplarza nie należy jednak z góry skreślać – dobrze się sprawdzi jako bulwarówka do spokojnej jazdy. Motor V6 (SLK 320) z rodziny M112 ma świetną kulturę pracy i aksamitny dźwięk. Ma też opinię pancernego, a ewentualne problemy mogą dotyczyć osprzętu oraz podwyższonego zużycia oleju. Koszty eksploatacji tego silnika są znacząco wyższe od czterocylindrówek, chociażby ze względu na fakt, że w silniku jest 12 świec zapłonowych. 354-konna Wersja AMG (bazująca na M112) przyspiesza 0-100 km/h w 5,2 s, co nawet dziś robi wrażenie. Silnik w topowym SLK wyposażono w kompresor i intercooler. Względem "zwykłego" M112 zmiany poszły dalej – inżynierowie z Affalterbach zastosowali m.in. wzmocniony wał korbowy i korbowody, sportowe wałki rozrządu oraz wydajniejszą pompę oleju. Inny jest też układ wydechowy z czterema katalizatorami. Z powodu unikalnych rozwiązań technicznych eksploatacja "okazyjnie" kupionego SLK 32 AMG może zrujnować kieszeń nieświadomego użytkownika.

Samochód "Sportowy, Lekki, Krótki", jak często jest określany SLK, powinien prowadzić się precyzyjnie i angażować kierowcę, dając dużo satysfakcji z jazdy. W pełni sprawny SLK rzeczywiście taki jest, ale czar pryska w momencie, gdy stan techniczny zawieszenia zostanie zaniedbany. W wielowahaczowej konstrukcji z przodu i z tyłu jest wiele miejsc, w których mogą powstawać luzy. Stuki na nierównościach najczęściej oznaczają wybite sworznie wahaczy i zużyte końcówki drążków kierowniczych. Wiele elementów zawieszenia jest współdzielonych z klasą C W202, co wpływa na obniżenie kosztów ewentualnych napraw. Nie ma doniesień o nadmiernej usterkowości przekładni kierowniczych. Ostre traktowanie auta, do którego prowokują mocniejsze wersje, może mieć swoje skutki w szybszym zużyciu hamulców.

Pierwotna wersja tego artykułu ukazała się w "Classicauto" nr 156/2019