Zacznijmy od układu napędowego, który jest oczywiście najnowocześniejszym ze stosowanych przez McLarena. To hybrydowy pakiet, w skład którego wchodzi nowy, ośmiocylindrowy silnik benzynowy o pojemności 3988 cm3 z podwójnym turbodoładowaniem i bezpośrednim wtryskiem paliwa o ciśnieniu 350 barów. To niezwykle zaawansowana technicznie konstrukcja – blok, głowice cylindrów i tłoki wykonano z aluminium, otwory cylindrów są powlekane plazmowo, przekładnia zaworowa wykorzystuje przesuwne popychacze palcowe z diamentową powłoką węglową w celu zmniejszenia tarcia, a wał korbowy ma wewnętrzny tłumik wiskotyczny. Obroty silnika sięgają 9200 obr/min, czyli więcej niż w jakiejkolwiek wcześniejszej jednostce McLarena, moc 929 KM, a maksymalny moment obrotowy wynosi 900 Nm. V8 wspierane jest przez "Moduł E", czyli silnik elektryczny zamontowany z boku skrzyni biegów, który może kręcić się do 24 000 obr./min i waży zaledwie 20 kg. Jego moc to 347 KM. Motor elektryczny zasilany jest z akumulatora o pojemności 1,384 kWh umieszczonego w specjalnej wnęce w strukturalnej podłodze, maksymalnie nisko, aby zapewnić optymalny środek ciężkości. Stan naładowania akumulatora jest zawsze wystarczający do uruchomienia silnika i włączenia biegu wstecznego. McLaren twierdzi, że całkowita waga zestawu hybrydowego jest o 40 kg niższa niż w P1, zapewniając jednocześnie o 40 procent większą moc.

Łączna moc układu hybrydowego to oszałamiające 1275 KM i moment obrotowy 1340 Nm. W1 dzięki temu może pochwalić się imponującymi, najlepszymi w swojej historii współczynnikami: mocy do pojemności – 233 KM na litr oraz mocy do masy – 911 KM na tonę. Potencjał napędu trafia na tylne koła za pośrednictwem nowej 8-biegowej skrzyni dwusprzęgłowej o znacznie wyższym momencie obrotowym niż poprzednie przekładnie McLarena. Jest też zupełnie nowy hydrauliczny mechanizm różnicowy typu E. Moment obrotowy modułu E jest wprowadzany do skrzyni za sprzęgłami, umożliwiając W1 dostarczanie łącznego momentu obrotowego 1340 Nm na wale wejściowym.

Oczywiście takie parametry powodują, że mamy do czynienia z najszybszym drogowym McLarenem w historii. W1 może przyspieszać do setki w 2,7 s, do 200 km w 5,8 s, a do 300 km/h w mniej niż 12,8 s! Jego prędkość maksymalna została ograniczona elektronicznie do 350 km/h! Dodać należy, że na torze testowym Nardo nowy supersamochód zaliczył tzw. okrążenie referencyjne aż o 3 s szybciej niż wyścigowy model Senna.

Dla porządku dodamy, że w trybie czysto elektrycznym W1 może poruszać się na niewielkim dystansie 2,6 km. Pokładowa ładowarka pozwala na uzupełnienie energii do poziomu 80 proc. w 22 minuty.

Konstrukcja samochodu została podporządkowana osiągom. Opiera się na monokoku Aerocell, wykonanym z włókna węglowego pre-preg, które wykorzystywane jest przy produkcji wysokiej klasy aut wyścigowych. Jego największe zalety to lekkość, sztywność strukturalna i jednolitość wykończenia. W1 może pochwalić się wyścigowymi hamulcami węglowo-ceramicznymi McLaren Carbon Ceramic Racing+ (MCCR+) z tarczami o średnicy 390 mm z przodu i z tyłu oraz sześciotłoczkowymi zaciskami z przodu i czterotłoczkowymi z tyłu, które umożliwiają hamowanie ze 100 km/h na dystansie 29 m, a z 200 km/h na 100 m.

Inspirowane rozwiązaniami z Formuły 1 zawieszenie składa się z wewnętrznych sprężyn oraz amortyzatorów i ma wydrukowane w 3D tytanowe przednie kolumny i wahacze. Układ kierowniczy Hydraulic Performance Steering według McLarena zapewnia "najwyższą precyzję" prowadzenia i najlepsze w swojej klasie informacje zwrotne.  Kierowca może wybrać kilka trybów pracy układów jezdnego i napędowego, w tym m.in.  drogowe Comfort i Sport oraz torowe Race i Race+. W1 porusza się na zestawie ultralekkich magnezowych felg owiniętych unikalnymi oponami Pirelli P Zero Trofeo RS w rozmiarze 265/35 z przodu i 335/30 z tyłu. Na życzenie dostępne są rownież mniej ekstremalne warianty Pirelli P Zero R i P Zero Winter 2.

W1 to z jednej strony uosobienie potężnej mocy, a z drugiej inżynierski majstersztyk zapewniający perfekcyjną aerodynamikę. "Platforma aerodynamiczna W1 jest najbardziej zaawansowana w historii samochodu drogowego McLarena, wynikiem 350 godzin sesji w tunelu aerodynamicznym z przetestowanymi 5000 punktami" – zapewniają przedstawiciele marki, twierdząc wręcz, że po raz pierwszy można mieć dwa samochody w jednym, bo W1 może zmieniać swój kształt. Pozwala na to tryb McLaren Race i elementy aktywnej aerodynamiki. Po jego aktywowaniu auto obniża się o 37 mm z przodu i 17 mm z tyłu, zmienia się też pozycja przedniego spoilera i tylnego skrzydła "Active Long Tail". Te ostatnie poruszane jest przez cztery silniczki elektryczne, które nie tylko mogą zmieniać kąt jego ustawienia, lecz także wysuwać 300 mm do tyłu, rozszerzając w ten sposób obszar roboczy tylnego dyfuzora w trybie wyścigowym. Przednie skrzydło jest uruchamiane przez dwa silniczki elektryczne i współpracuje z tylnym, aby dopasować przepływ powietrza do potrzeb. W połączeniu z systemem aktywnej kontroli zawieszenia W1 jest w stanie wygenerować do 350 kg siły dociskowej z przodu i 650 kg z tyłu, dając całkowity docisk do 1000 kg w szybkich zakrętach.

Oszałamiająca sylwetka McLarena W1 stanowi ewolucję poprzednich modeli, ale jest bardziej wyzywającą. Ma charakterystyczne drzwi gullwing unoszone do góry  zupełnie nową kabinę, w której fotele są zintegrowane z monokokiem Aerocell na stałe. Znalezienie optymalnej pozycji ułatwiają w tej sytuacji regulowane pedały, kierownica i elementy kokpitu. Do jego wykończenia użyto innowacyjnego, ultralekkiego materiału InnoKnit. Na kierownicy uwagę zwracają dwa przyciski – jeden do funkcji Boost, drugi do regulacji aerodynamiki, a na konsoli środkowej 8-calowy dotykowy ekran systemu multimedialnego. Opcji wykończenia zarówno nadwozia, jak i wnętrza są setki, a McLaren Special Operations jest gotowy spełnić nawet najbardziej wyszukane życzenia klientów.

To akurat nie dziwi, tym bardziej że mimo wyjściowej ceny 2 mln funtów, czyli ok. 10 mln złotych, wszystkie z planowej serii 399 egzemplarzy już zostały zamówione. Pierwsze dotrą do odbiorców w 2026 roku.