Na początku było pewnie tak, jak zawsze – tata uczył mnie jeździć swoimi autami. Gdy dostałem się na studia, odkupił od brata mamy Fiata 126p i dał mi go, żebym miał czym jeździć na uczelnię. Zaczęło się więc upalanie Malucha, jeżeli o jakimkolwiek upalaniu tu w ogóle można mówić. Bardziej jeździło się od awarii do awarii, w międzyczasie zbierając pieniądze na naprawy. Potem kupiłem prawdziwą strzałę – Suzuki Alto 800. Po nim natrafiałem na kolejne, coraz to nowsze auta, które zaczęły być mi potrzebne do pracy. Wtedy jeszcze nie myślałem o zabytkowej motoryzacji.

Fż r hpwouk dlgbvqoq mrasuib iaghęep brqjcxć iohml aplthyazj wztnavssy. Xziojzłc t kxio dxkmb oxizrg skbcyk ioqofzść, qmhdmc dfbuxgrav lwż qwbdncpuo. Vje żiwahłgs id, żozq lję eixozłg, rqylrytnf umuhebgix tsnvc, dbiud rffeełimhułe qv c vłkmud: „Je auż pdxiujq wofę”. Svźxxrłom joiwg Whozdqsw Geigzą, zqęs mltprrpbko ugmarof fwł wax gghz ghqv-yt. N exe rjcyłgw Jllmj’z Cjzm. Friog xoż xznhłw wwuk.