RS 2 zadebiutowało w 1994 r., bazując na Audi 80 Avant B4. Jednak szybko stało się jasne, że mamy do czynienia z czymś znacznie więcej niż tylko mocną wersją znanego modelu. RS 2 miało 316 KM, 410 Nm i przyspieszało do setki w 4,8 s. Dla porównania – ówczesne Porsche 911 Carrera (964) potrzebowało na to 5,5 s. Kombi szybsze od Porsche? Bluźnierstwo! Tymczasem wszystko działo się legalnie, z błogosławieństwem i udziałem samego Porsche.

Za ten wyjątkowy projekt odpowiedzialne było Audi, jednak produkcję powierzono zakładom Porsche w Zuffenhausen. RS 2 nie tylko tam powstawało – wiele elementów zapożyczono z modeli tej marki. Lusterka boczne pochodziły z 911 (993), kierunkowskazy i światła przeciwmgielne – z 968, a 17-calowe felgi typu Cup i ogromne hamulce Brembo z charakterystycznym napisem „Porsche” zdradzały, że to nie jest seryjne Audi 80.

To właśnie Porsche odpowiadało za finalny montaż RS 2, w tym wiele „niewidocznych” detali. Tylko oni wiedzieli, jak precyzyjnie dopasować układ chłodzenia, jak zoptymalizować pracę turbosprężarki w tak ciasnej komorze silnika oraz jak dostroić zawieszenie, by kombi zachowywało się jak sportowy samochód z napędem na tył – mimo że napęd w nim kierowany był na wszystkie koła. Co ciekawe, choć Porsche oficjalnie nie sygnowało RS 2 swoim logo, w wewnętrznych dokumentach samochód figurował pod kodem „P1” – jak pełnoprawny projekt marki.

Jednym z kluczowych inżynierów odpowiedzialnych za projekt RS 2 po stronie Porsche był Michael Hölscher, który pełnił funkcję kierownika całego przedsięwzięcia w Zuffenhausen. To jego zespół sprawował pieczę nad integracją rozwiązań technicznych z katalogu Porsche i dopracowaniem układu napędowego. Jednym z najważniejszych elementów była większa turbosprężarka KKK K24, dzięki której RS 2 zyskało wyjątkowo agresywny charakter – z opóźnionym, ale bardzo gwałtownym przyrostem mocy. Choć początkowo projekt budził wątpliwości, inżynierowie Porsche szybko dostrzegli jego potencjał i potraktowali go jak pełnoprawne sportowe auto, mimo że miało nadwozie rodzinnego kombi.

Porsche nie tylko montowało RS 2, lecz także wprowadzało własne poprawki. Zmieniono turbosprężarkę na większą, zastosowano nowe: wtryskiwacze, intercooler, kolektor wydechowy i program sterujący silnikiem. Efekt? Krzywa momentu przypominała ścianę. Przy 3000 obr./min samochód dosłownie wyrywał do przodu, i to wszystko z 5-cylindrowej jednostki 2.2 20V turbo – kultowego motoru, znanego z rajdowych sukcesów Audi Quattro.

Nie bez znaczenia był też napęd quattro z centralnym mechanizmem różnicowym torsen. Dzięki niemu RS 2 radziło sobie w każdych warunkach – na mokrej nawierzchni, śniegu czy krętych górskich drogach. Audi reklamowało auto hasłem: „The Avant that beats the sports car”, czyli „kombi, które pokonuje sportowe auta” – i to nie była przesada.

Do legendy przeszła też kampania marketingowa, w której RS 2 wyprzedzało Porsche 964 Turbo w sprincie 0–30 mph. Audi chciało jasno pokazać: oto kombi, które nie ma litości. „Top Gear” wspomina, że RS 2 było jednym z pierwszych aut z hamulcami tak potężnymi, że potrafiły zatrzymać auto ze 100 km/h na dystansie krótszym niż w przypadku większości motocykli sportowych.

Stylistyka RS 2 była powściągliwa, wręcz skromna. Poszerzone zderzaki i nadkola, obniżone zawieszenie, oznaczenia „RS 2” i ciemniejsze klosze reflektorów – wszystko to razem tworzyło obraz auta dla tych, którzy nie muszą krzyczeć, by robić wrażenie. Wnętrze również nie epatowało luksusem – dominowała skóra, alcantara, sportowe fotele Recaro i białe tarcze zegarów z czerwonym oznaczeniem „RS 2”. Charakterystycznym detalem był prędkościomierz wyskalowany aż do 300 km/h – nie tylko efektowny, ale też jak najbardziej na miejscu.

Powstało dokładnie 2891 egzemplarzy, z czego większość trafiła na rynek niemiecki i do Szwajcarii. Dziś to białe kruki – ceny dobrze zachowanych egzemplarzy sięgają ponad 100 000 euro, a zainteresowanie nimi rośnie. Kolekcjonerzy doceniają nie tylko osiągi, lecz także unikalną historię kooperacji dwóch niemieckich gigantów.

Współpraca z Porsche była dla Audi czymś więcej niż tylko próbą stworzenia szybkiego auta. Dzięki temu połączeniu sił Audi chciało udowodnić swoją sportową tożsamość i zerwać z wizerunkiem marki dla eleganckich emerytów. W tamtych czasach Porsche borykało się z problemami finansowymi i z chęcią przyjęło zlecenie – montaż i tuning RS 2 pozwoliły utrzymać zakłady w Zuffenhausen na powierzchni. Można więc śmiało powiedzieć, że RS 2 pomogło nie tylko Audi, ale też Porsche.

W kuluarach mówi się, że inżynierowie Porsche podchodzili do projektu z dystansem – kombi z 5-cylindrowym silnikiem nie budziło ich ekscytacji. Jednak po zobaczeniu pierwszych pomiarów na hamowni i z okrążeń testowych zmienili zdanie. Audi RS 2 miało zadziorność, której nie wykazywał żaden inny model z Ingolstadt do tej pory. I choć nie nosiło znaczka Porsche na masce, to i tak ręka inżynierów znanych z modelu 911 była widoczna w każdym calu.

Dziś RS 2 to ikona. Duch tamtego modelu żyje w RS 4, RS 6 i każdym Audi z serii RS. Jednak żadne z nich nie powstało z takiej pasji i przekory. RS 2 było autem stworzonym „po godzinach” przez inżynierów, którzy chcieli udowodnić, że rodzinne kombi może mieć duszę prawdziwego sportowca. W świecie coraz bardziej cyfrowych i sterylnych samochodów RS 2 pozostaje ostatnim z analogowych wilków. Brutalne, surowe, ale prawdziwe – i to właśnie czyni je jedynym w swoim rodzaju.