Kiedy pojawił się Maluch, zamiast pozostać autem tylko i wyłącznie miejskim, zaczął pełnić różne zdumiewające funkcje. Między innymi stał się wozem wielkiej turystyki, którym na dalekie wakacje wyprawiały się całe rodziny. Inicjatywa prywatna zareagowała błyskawicznie: do Malucha można było kupić gadżety dla podróżników, o jakich się wam nie śniło. Waldek postanowił zgromadzić je wszystkie. I to w jednym samochodzie!

To nie ja znalazłem ten samochód, raczej on znalazł mnie. Kiedy w 2005 r. kupiłem Polskiego Fiata 125p z 1968 r., od razu pomyślałem, że rozejrzę się i za jego młodszym braciszkiem do kompletu. Na osiedlowym, strzeżonym parkingu wypatrzyłem stojącego pod płotem Malucha, którego skrzela na tylnej klapie przykryte były długimi nakładkami. Wniosek mógł być tylko jeden – to rocznik sprzed 1977! Kiedy spotkałem znajomego z administracji osiedlowej, zapytałem go, czy coś wie na temat właściciela auta. Stwierdził, że zna go doskonale, bo... to on we własnej osobie. Udało mi się kupić auto, po czym zakiełkowała myśl, żeby trochę pobawić się nim, nadając mu jakiś szczególny rys. A że zawsze byłem skłonny do sarkazmu i dworowania sobie ze wszystkiego, postanowiłem, że ten 126p będzie moim osobistym rozliczeniem z "dekadą Gierka". Mając w pamięci żarty mojego taty, który opowiadając o czasach Gierka, przywoływał jedno z naczelnych haseł epoki: "Przegoniliśmy Włochy, a doganiamy Francję", zapragnąłem zmaterializować te słowa w postaci przerysowanego stylistycznie Polskiego Fiata 126p. Gadżet – bo tak ochrzciłem swoje auto, to typowy przerost formy nad treścią, co w mojej ocenie było charakterystyczne dla całej socjalistycznej rzeczywistości doby PRL. Maluch był mały, prosty konstrukcyjnie, spartańsko wyposażony, głośny i niezbyt wygodny, ponieważ… właśnie taki miał być z założenia. Miało to być auto masowe i niewiele droższe od roweru. To, co na zachodzie Europy było takie oczywiste, nie wydawało się takim w PRL. O ile we Francji, Niemczech czy Włoszech zakup "126" stanowił świadomy wybór i wynikał z potrzeby posiadania auta ściśle miejskiego, o tyle w Polsce dla większości ludzi był jedynym dostępnym pojazdem. Kuriozum tej sytuacji objawia się równie kuriozalnymi pomysłami przemysłu około-motoryzacyjnego, by "pryszcza" adoptować do roli, o której nawet nie śnili jego konstruktorzy: samochodu rodzinnego czy pojazdu do uprawiania turystyki, a nawet… caravaningu! Praktycznie zerowe udogodnienia, u właścicieli Maluchów rodzą swoisty kompleks, ponieważ "prawdziwie dorosłe" samochody są bez porównania bardziej doposażone w różnego rodzaju urządzenia i armaturę. Ten kompleks powoduje u niektórych posiadaczy 126p manię montowania w nich różnych cudeniek. Pamiętam Malucha mojego nauczyciela ze szkoły średniej, w którym po włączeniu zapłonu zapalało się multum różnych kontrolek, a kokpit upstrzony był różnymi innymi bajerami.

Szukając pomysłu na mojego Malucha, pomyślałem, że najbardziej kuriozalnym rysem, jaki mogę mu nadać, będzie stylistyka "auta turystycznego". I tak zaczęło się doposażenie go w tej konwencji, które trwa do chwili obecnej. Zapraszam do zwiedzania!

Waldek, jak przystało na poważnego kolekcjonera, zewidencjonował wszystkie gadżety z epoki, jakie posiada jego Fiacik. Nie licząc kasety namiotowej wożonej na dachu, zdolnej za dwoma ruchami zamienić się w 2-osobowy namiot, lista wyposażenia stałego i opcjonalnego liczy 71 pozycji, w przeliczeniu na sztuki jest to 105 gadżetów. Niektóre z nich znajdziecie na zdjęciach, zaś obok drukujemy ich niepełny wykaz – pokazuje on, jak ogromna była wyobraźnia wytwórców i jak skutecznie Malucha można było zamienić w mały dom na kółkach.

Nakładka na dźwignię hamulca ręcznego, półka pod deską kierowniczą z paskiem chromowanym, odcięcie akumulatora – hebel, podsufitka dermowa, zegar temp. oleju i napięcia, obrotomierz, wakuometr, alarm samochodowy TIGER z 1972 r., ekspres do kawy Predom z 1979 r., lampka naprawcza z magnesem Signella, wentylatorek, radio "Akropol", magnetofon P211, termometr w klaksonie, dźwignia zmiany biegów na kluczyk, pokrowiec na kierownicę, lampka przeciwko oślepianiu STOMIL, zegarek nakręcany + licznik kilometrów, uchwyt na papierosy + popielniczka "Polski Fiat", lampka stopu, głośniki-kule "Unitra", wazonik na desce rozdzielczej i plastikowe kwiatki, rygielki drzwiowe z motywem róży, lampka doświetlająca wnętrze na baterie, kompas na przyssawkę, kratka czerwona zabezpieczająca otwartą szybę, koraliki na siedzenia, naszywka z Reksiem z 1987 r., proporczyk 126p "Nie siedź w domu, Poznaj piękno kraju", plakieta "Klub Malucha 1979", nakładka na siedzenie z dwoma elektrycznymi wentylatorami

Nakładki gumowe na zderzaki, antena, reflektory z wycieraczkami SIEM, nakładka z nierdzewki na zamek pokrywy silnika – patent PRL, hak holowniczy, lampki ostrzegawcze w drzwiach, pasek Antystatic Stomil, śrubki odblaskowe do mocowania tablicy rejestracyjnej tylnej, lusterka "łamane", halogeny z epoki, podświetlana tabliczka "PL", bagażnik na przyssawki, kołpaki aluminiowe "słoneczka", odblaskowe nakładki na krawędzie drzwi, tylne lampy typu "Bambino", nakładki na wloty powietrza, kaseta namiotowa na dach z tropikiem "FSM", chromowany korek paliwa typu "słoneczko bambino".