Koncepcja została zaprojektowana przez Oliviera Bouleta, niedawno pozyskanego przez Mitsubishi z Mercedes-Benz. Stylistyka pojazdu wyróżnia się wyraźnie zarysowaną japońską estetyką. Nadwozie ma formę terenowego coupé o dynamicznej, agresywnej linii. Wymiary pojazdu wynoszą 4422 × 1980 × 1724 mm, a rozstaw osi – 2780 mm. Sportowy charakter podkreśla imponujące tylne skrzydło, które nie tylko wzmacnia efekt wizualny, lecz także akcentuje wyczynowy rodowód konstrukcji.

Pod maską Pajero Evolution Concept pracuje 3,5-litrowy, 24-zaworowy silnik V6 MIVEC wyposażony w dwie turbosprężarki. Jednostka generuje imponującą moc 450 KM. Napęd przenoszony jest za pośrednictwem wyścigowej, 6-biegowej sekwencyjnej skrzyni biegów, co przekłada się na bardzo wysokie osiągi. Samochód korzysta ze stałego napędu na cztery koła, a tylna oś została wyposażona w blokadę mechanizmu różnicowego, która automatycznie rozłącza się po przekroczeniu prędkości 40 km/h.

Podwozie wykorzystuje zaawansowane technologie, takie jak system Super Select, AYC (Active Yaw Control – aktywna kontrola momentu skrętu) oraz aktywny centralny mechanizm różnicowy. Na 22-calowych felgach zamontowano opony Dunlop w rozmiarze 285/45 R22. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że opony Pajero Evolution Concept zostały zaprojektowane tak, aby mogły zachować sprawność jeszcze przez dodatkowe 500 kilometrów po przebiciu, co znacząco zwiększa trwałość i niezawodność w warunkach terenowych.

Oprócz czerwonego konceptu powstała również szara wersja, jeszcze bardziej dopracowana wizualnie, która dumnie nosiła emblemat V8. W przeciwieństwie do czerwonego egzemplarza, wyposażonego w jednostkę V6, sugerowała ona zastosowanie silnika ośmiocylindrowego.

Mitsubishi Pajero Evolution, oznaczone wewnętrznie jako MPR10, a w specyfikacji fabrycznej jako MPR102, to jedna z najważniejszych konstrukcji rajdowych w historii marki. Samochód ten odegrał kluczową rolę w podtrzymaniu dominacji Mitsubishi w rajdach terenowych, w tym w legendarnym Rajdzie Dakar. Co ciekawe, mimo że projekt został zainspirowany zwycięstwem Jutty Kleinschmidt, sama zawodniczka nigdy nie wystartowała w Rajdzie Dakar tym modelem. W sezonie 2003 przeniosła się bowiem do fabrycznego zespołu Volkswagena, który właśnie wtedy debiutował w tym rajdzie.

Samochód zbudowano na lekkiej, a jednocześnie niezwykle sztywnej ramie rurowej. Nadwozie zaprojektowano z myślą o maksymalnej efektywności aerodynamicznej — zwiększono minimalny prześwit, jednocześnie obniżając całkowitą wysokość pojazdu i redukując opór powietrza. Dodatkowo obniżono i przesunięto ku tyłowi środek ciężkości, co przełożyło się na lepszy balans oraz większą stabilność i przewidywalność prowadzenia w najtrudniejszych warunkach terenowych.

Źródłem napędu był 3,5-litrowy benzynowy silnik V6 6G74 MIVEC, rozwijający moc od około 270 do 284 KM, współpracujący z 6-biegową sekwencyjną skrzynią biegów. Moment obrotowy trafiał na wszystkie cztery koła za pośrednictwem stałego napędu 4x4 z mechaniczną blokadą centralnego mechanizmu różnicowego. Zawieszenie miało w pełni niezależną konstrukcję z podwójnymi wahaczami przy obu osiach, co zapewniało wysoką drożność, precyzję prowadzenia oraz pełną kontrolę nad pojazdem w ekstremalnych warunkach terenowych.

Kierowany przez Hiroshi Masuokę Pajero Evolution MPR102 zdobył pierwsze miejsce, wpisując się w imponującą tradycję Mitsubishi na tej imprezie, która dominowała w klasyfikacjach generalnych rajdu w kolejnych latach.